Abteilungen
1 .
Hinkmars Eid bei seiner Ordination .
3 . Mai 845 .
Hss .: Schlettstadt 99 Bl . 110 , 11 . Jh . ( B) , kollat . Laehr ; Reims ( C) verschollen . – Formular :
Fleury ( D) verschollen .
Drucke : Marlot I , 388 ( aus C) ; Gousset I , 200 ; Migne 125 , 1199 . – Aus D : Sirmond , Conc .
Gall . II , 656 ; Labbe - Cossart VIII , 1884 ; Baluze , Capit . reg . Franc . II , 618 ; de Rozière , Recueil general
des formules II , 644 ; Zeumer , MG . Formulae S . 555 .
Schrörs Reg . 1 .
Ego 1 Hincmarus a huius sedis ordinandus archiepiscopus et sacro ministerio vestro ,
sancti patres , praedicationis officium suscepturus confiteor 2 sanctam atque ineffabilem
trinitatem , patrem et filium et spiritum sanctum , unum Deum naturaliter esse , unius substantiae ,
unius naturae , unius maiestatis atque virtutis . Dominum quoque nostrum Iesum Christum
de Deo patre ante tempora genitum eundemque sub tempore de spiritu sancto con
ceptum et de Maria virgine natum credo . Qui passus b pro redemptione humani
generis ad inferna descendit indeque victor resurgens et in caelos ascendens venturus
est in fine saeculi , ut reddat 3 singulis , prout gesserunt in corpore positi , sive bonum sive
malum .
Praeterea 4 constitutiones quatuor principalium conciliorum , videlicet c Niceni 5 , Con
stantinopolitani 6 , Ephesini 7 et Calcedonensis 8 , canones quoque synodorum et decreta ,
quae orthodoxa fides suscipit et complectitur , me suscipere , tenere et praedicare velle
confiteor . Haereses vero et scismata , quae catholica ecclesia anathematizat , et quic
quid sanae fidei d adversatur , condempno , respuo et e anathematizo . Beato vero Petro 9 et
1 . a ) Fehlt Formul . b ) est hinzugefügt Formul . c ) Fehlt Marlot , Formul . d ) Übergeschr . B .
e ) Fehlt Formul .
1) Zur Datierung vgl . Schrörs , Hinkmar Erzbischof von Reims S . 561 A . 1 . Nach den Annal .
S . Dionysii Remenses ( MG . SS . XIII , 82) empfing Hinkmar am 3 . Mai 845 die Weihe . – Das
Glaubensbekenntnis ist wahrscheinlich dasselbe , von dem Flodoard , Historia Remensis ecclesiae III , 2
( MG . SS . XIII , 476) , spricht : – – ordinatio Hincmari , quando fidei quoque suae tenorem Romam
misit . – Zweifel an der Echtheit des Stückes äußerten von Noorden , Hinkmar , Erzbischof von Rheims
S . 44 A . 3 , und Heller , MG . SS . XIII , 476 A . 5 . Dagegen Schrörs S . 56 A . 20 ; s . auch Th . Gottlob ,
Der kirchliche Amtseid der Bischöfe ( 1936) S . 31 und A . 136 . 2) Vgl . die Akten des 11 . Konzils
von Toledo ( 675) , Migne 84 , 452 ; Hinschius , Decr . Pseudoisidor . S . 405 . 3) Vgl . ebenda , Migne
84 , 457 ; Hinschius S . 407 . 4) Die Nennung der quatuor principalia concilia , die eine Sonder
stellung einnehmen , geht wahrscheinlich auf die Hispana zurück ( Migne 84 , 91) ; s . auch Pseudoisidor ,
Hinschius S . 20 . Ein Zusammenhang besteht außerdem mit der Synodica Gregors I . Reg . I , 24 ,
MG . Epist . I , 36 ( J .- E . 1092) . Unter Hinkmar selbst zeigen sich wörtliche Anklänge im Ordinationseid
des Adalbert von Térouanne , Sirmond , Conc , Gall . II , 654 ff . Auch Lib . diurn . F . 73 ist zu be
achten . 5) 325 . 6) 381 . 7) 431 . 8) 451 . 9) Vgl Bonifatius - Briefe Nr . 78 , MG .
Epist . sel . I , 163 Z . 11 f .
Vgl . 2 . Cor . 5 , 10 .